به محض احساس گم شدن هرجا که هستید ابتدا توقف و در هر شرایطی که احساس کردید مسیر را گم کرده اید . کمی صبر کنید و صداهای اطراف و مسیرها را به دقت گوش کنید.
به هیچ عنوان از یکدیگر جدا نشوید. فعالیت های کوهنوردی و کویر نوردی یا حتی گردش در طبیعت بهتر است به صورت گروه های حداقل۳ الی ۴ نفره انجام شود.در صورتی که گوشی شما آنتن دهی مناسبی دارد، با استفاده از گوگل مپ یا با استفاده از نرم افزار مسیریابی کوهنوردی موقعیت مکانی خود را پیدا کرده و به مسیر خود ادامه دهید در غیر اینصورت با استفاده از نقشه جیبی که همراه خود دارید مکان فعلی خود را بیاید.
1-محلی که گم شده اید را علامت گذاری کنید.
2-فریاد زدن یا استفاده از سوت مناسب می باشد.
3-انواع روش های جهت یابی بدون استفاده از نرم افزار مسیریابی کوهنوردی(سایه،ستارگان،ماه،خورشید)
شما با کمی صبوری براساس موقعیت جغرافیایی و جیره بندی غذا و آب آشامیدنی قطعا موفق خواهید شد.
در ادامه اگر در کوهستان یا حتی در کویر گم شدید، حفظ خونسردی اولین گام نجات است. بسیاری از افراد در لحظههای اولیهٔ ترس و نگرانی تصمیمهای نادرست میگیرند که مسیر بازگشت را دشوارتر میکند. همیشه تلاش کنید در همان محدودهای که گم شدهاید باقی بمانید تا تیمهای جستوجو بتوانند شما را سریعتر پیدا کنند. در این شرایط، نوشتن پیام کمک روی زمین با سنگ یا چوب، آتش زدن شاخههای خشک برای تولید دود در روز و استفاده از نور موبایل یا چراغ در شب، میتواند موقعیت شما را برای نجاتدهندگان مشخص کند. اگر به هر دلیلی یکی از اعضای گروه از شما جدا شد، فوراً در همان محل بمانید و فریاد یا سوت بزنید تا تماس برقرار شود.
افرادی که تجربهٔ نجات در طبیعت یا کوهستان دارند، توصیه میکنند همیشه پیش از سفر، اطلاعات مسیر، نقشهٔ جیبی کوهنوردی و وسایل ضروری را همراه داشته باشید. بهویژه در مناطق کمجمعیت، احتمال گمشدن در کوهستان یا حتی در کویر بسیار بیشتر است و بهتر است نام و مقصد خود را به خانواده یا دوستان اطلاع دهید. اگر کسی در اطرافتان پسر گمشده، زن گمشده یا مرد گمشده دارد، بخش آگهیهای
ن میتواند مکان مناسبی برای درج اطلاعات و کمک به یافتن آنها باشد.
در صورتی که آب یا غذا کم دارید، مصرف را مدیریت کنید و از منابع طبیعی مثل آب چشمهها با احتیاط استفاده نمایید. در زمان استراحت، محلی ایمن و خشک انتخاب کنید و از نشانههای طبیعی مانند مسیر رودخانه یا شیب زمین برای جهتیابی بدون GPS استفاده کنید. در نهایت، اگر صدای موتور، پرندهها یا سگهای چوپان را شنیدید، بدانید که در نزدیکی انسانها هستید؛ در این حالت با احتیاط به سمت صدا حرکت کنید. به خاطر داشته باشید، حفظ آرامش و پیروی از اصول ایمنی در کوهستان، مهمترین عامل برای بازگشت سالم به مقصد است. برای مشاهدهٔ راهنماهای بیشتر دربارهٔ یافتن افراد گم شده یا ثبت اطلاعات گمشدهها، به سایت گمشدگان ایران مراجعه کنید.
در پایان باید گفت که آگاهی، آمادگی و صبر، سه کلید اصلی بقا در طبیعت هستند. هر فردی که به کوهستان یا کویر قدم میگذارد باید بداند که طبیعت هم زیباست و هم گاه غیرقابل پیشبینی. آگاهی از مسیر، حمل وسایل ضروری مانند نقشه، قطبنما، سوت، چراغ و جیرهٔ اضطراری میتواند تفاوت میان خطر و نجات باشد.
اگر در چنین شرایطی قرار گرفتید، به یاد داشته باشید که هیچ تلاشی برای زنده ماندن کوچک نیست. هر نشانه، هر علامت و هر تصمیم حسابشده میتواند راهی برای بازگشت باشد. در صورت مشاهده یا اطلاع از هر فرد گمشده یا گم شده، سریعاً موضوع را از طریق سایت گمشدگان ایران اطلاع دهید تا دیگران هم در مسیر کمک و نجات همراه شوند.
با گسترش آگاهی عمومی دربارهٔ نجات در طبیعت و آموزش اصول ایمنی در کوهستان، میتوان جان انسانهای بیشتری را نجات داد و از تکرار اتفاقات ناگوار جلوگیری کرد. طبیعت پناه آرامش است، اگر با احترام و آمادگی به آن وارد شویم.
وقتی طبیعت چهرهی دیگری نشان میدهد
کوهستان با تمام زیبایی و شکوهش، میتواند گاهی چالشی بزرگ برای انسان باشد. یک لحظه بیاحتیاطی، مه غلیظ، یا مسیر اشتباه کافی است تا خود را در دل طبیعت گمشده بیابید. در چنین شرایطی، مهمترین اصل، حفظ خونسردی و آرامش است. ترس، بزرگترین دشمن بقاست. ابتدا توقف کنید، به اطراف گوش دهید و موقعیت را ارزیابی کنید.
اگر نقشه یا نرمافزار مسیریابی در اختیار دارید، موقعیت خود را ثبت کنید. در غیر این صورت، با دقت به خورشید، باد، شیب زمین یا مسیر رودخانه توجه کنید. هیچگاه از گروه جدا نشوید؛ چون پیدا کردن چند نفر با هم بسیار آسانتر از یافتن یک نفر است.
در صورتی که دسترسی به تلفن همراه یا اینترنت دارید، اطلاعرسانی از طریق سایت گمشدگان ایران بهترین راه برای دریافت کمک سریع است.
علامتگذاری و درخواست کمک فوری با آموزش های گم شدن و مفقودی
یکی از اقدامات حیاتی در هنگام گم شدن ، علامتگذاری محل فعلی است. با سنگ، چوب یا پارچه رنگی نقطهای مشخص بسازید تا اگر ناخواسته جابهجا شدید، بتوانید بازگردید. در صورتی که همراه گروه هستید، از یکدیگر جدا نشوید و با سوت یا فریادهای منظم ارتباط برقرار کنید.
در کوهستان، صدا بازتاب دارد. فریاد زدن در فواصل زمانی منظم میتواند صدای شما را به گوش دیگران برساند. در روز، روشن کردن آتش و تولید دود یکی از علائم نجات مؤثر است و در شب میتوانید از نور چراغ قوه یا موبایل برای جلب توجه تیمهای نجات استفاده کنید.
اگر احساس کردید راه را گم کردهاید، بهتر است در همان محدوده بمانید و بیجهت حرکت نکنید. در اغلب موارد، تیمهای امداد با بررسی مسیرهای پیمودهشده توسط افراد، دقیقاً به همان منطقه بازمیگردند.
تقسیم منابع و حفظ انرژی برای فرد گمشده( gomshode)در کوهستان
در شرایط اضطراری، مدیریت جیره غذایی و آب آشامیدنی از اهمیت بالایی برخوردار است. از هر جرعه آب با دقت استفاده کنید و از منابع طبیعی مانند چشمهها فقط در صورت اطمینان مصرف نمایید. هنگام استراحت، محل خشک و امنی را انتخاب کنید تا در برابر باد یا باران آسیب نبینید.
در این وضعیت، صرفهجویی در انرژی میتواند جان شما را نجات دهد. به جای حرکت بیهدف در گم شدن، در مکان خود بمانید و نیرویتان را برای علامتدادن یا فریاد کمک ذخیره کنید.
سایت گمشدگان ایران ( gomshodegan ) با انتشار آموزشهای تخصصی دربارهی رفتار صحیح در طبیعت، به یکی از مراکز مهم آگاهیبخشی در حوزه ایمنی و نجات و جلوگیری از گمشدن تبدیل شده است.
آرامش و امید: دو ستون بقا در گمشدن در کوهستان
در لحظات سخت، امید همان چراغ نجات است. تجربههای بسیاری نشان دادهاند که کسانی که آرامش خود را حفظ کردهاند، بیش از دیگران دوام آوردهاند. طبیعت با همهی دشواریهایش، نشانههای حیات را پنهان نمیکند. گوش دادن به صدای آب، پرندگان، یا حتی سگهای چوپان میتواند مسیر را به سمت انسانها نشان دهد.
اگر هوا رو به تاریکی رفت، سعی کنید با جمعآوری شاخههای خشک، آتشی روشن کنید تا هم گرم بمانید و هم علامت کمک ارسال کنید. به صدای باد و تغییرات دمای هوا توجه کنید؛ گاهی همین نشانههای ساده میتوانند شما را از خطر نجات دهند.
در این میان، آگاهی از داستانهای واقعی نجاتیافتگان، مانند آنچه در سایت گمشدگان ایران ( gomshodegan )و لیست پیدا شدگان هروز و هر لحظه منتشر میشود، الهامبخش بسیاری از طبیعتدوستان است تا با احتیاط بیشتری سفر کنند.
جهتیابی بدون تجهیزات الکترونیکی با نجات عزیزان گم شده
همانطور که قبلا گفته شد اگر دسترسی به GPS یا اینترنت ندارید، روشهای سنتی جهتیابی را به کار بگیرید. موقعیت خورشید در روز و ستاره قطبی در شب، راهنمای شما خواهند بود. جریان آب رودخانهها معمولاً به سمت دره و مناطق مسکونی میرود، پس دنبالکردن مسیر آن میتواند کمککننده باشد.
میتوانید با چیدمان سنگها یا چوبها در مسیر حرکت، علامتهایی بسازید تا گمراه نشوید. استفاده از قطبنما، حتی کوچکترین مدل آن، یکی از ابزارهای ضروری برای هر کوهنورد است.
در مواقع اضطراری، نوشتن کلمهی SOS روی زمین با سنگ یا آتش، از دور قابلدیدن بوده و نشانهی درخواست کمک محسوب میشود.
آموزش و آمادگی قبل از سفر جلوگیری از گمشدن و مفقودی
هیچ سفری بدون آمادگی ایمن نیست. قبل از حرکت به سمت کوه یا بیابان، اطلاعات مسیر، آبوهوا، نقشه منطقه و شمارههای اضطراری را یادداشت کنید. وسایل ضروری مانند قطبنما، سوت، چراغ قوه، چاقو، نقشه و جیره اضطراری همیشه باید همراه شما باشد.
از نظر روانی نیز آماده باشید. طبیعت غیرقابل پیشبینی است؛ ممکن است تغییرات ناگهانی دما یا مسیر رخ دهد. در چنین شرایطی، دانش و تمرین، کلید نجاتاند.
اگر یکی از اعضای خانواده یا آشنایان شما در طبیعت مفقود شده است، حتماً اطلاعات او را در بخش «آگهیهای کمک فوری با مژدگانی میلیونی و یا بنر و اسلایدرهای صفحه اصلی با بازدید میلیونی کاربران» سایت گمشدگان ایران ( gomshodegan ) ثبت کنید. این اقدام ساده میتواند صدها داوطلب و تیم نجات را در کوتاهترین زمان ممکن باخبر سازدو همچنین و لیست پیدا شدگان هروز و هر لحظه منتشر میشود.
جمعبندی: بازگشت، پاداش آگاهی برای پیداشدن اشخاص
در نهایت باید گفت، نجات در کوهستان ترکیبی از آگاهی، صبر و امید است. هر نشانهای در طبیعت میتواند پیامی از نجات باشد؛ کافی است با ذهنی آرام آن را بشنوید.
به یاد داشته باشید که هیچ تلاشی برای زندهماندن کوچک نیست.
اگر روزی در مسیرتان انسانی گمشده دیدید یا از حادثهای مطلع شدید، با انتشار سریع آگهی رایگان در سایت گمشدگان ایران به گسترش آگاهی و نجات جانها کمک کنید. شاید همان اقدام شما، چراغ امیدی باشد برای بازگشت دوبارهی یک انسان به خانه.